مسئولین کرد عراقی خوب می دانند که جمهوری اسلامی ایران توان بر هم زدن معادلات منطقه را بخوبی داراست. از این رو ضروری است که رهبران کرد عراقی بجای اینکه زمینه را برای وارد شدن برخی از جوانان کرد به دام گروه‌های تروریست بکار گیرند، این پتانسیل را صرف هدایت و کمک به جوانان کرد ایرانی کنند
گروه سیاست خارجی ـ وقتی از کردهای عراق در خصوص جمهوری اسلامی ایران می پرسی، همه از روزهای سختی سخن بر زبان می آورند که کردها در عراق در آستانه از بین رفتن بودند و کمک جمهوری اسلامی ایران سبب شد که آنها هنوز وقتی یاد روزهایی را چون حمله شیمیایی به حلبچه و مهاجرت میلیونی مردم در سال 1991 و کشتار مردم کرد توسط رژیم بعث می کنند، بی اختیار نام ایران را بر زبان می رانند. واقعیتی که هنوز در تمام سطوح فرهنگی و اقتصادی و سیاسی ادامه دارد.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز از اقلیم کردستان عراق، شاید تازه ترین این تجدید خاطره‌ها، سخنان "علی باپیر" رهبر جماعت اسلامی کردستان عراق باشد که اخیرا سفری به ایران داشت و با مقامات ایران دیدار و گفت‌وگو کرد. علی باپیر در گفت‌وگو با یکی از هفته نامه های کردستان عراق بنام "روداو" از دیدار خود با سردار "قاسم سلیمانی" فرمانده سپاه قدس یاد می کند که به وی گفته است که در تماس تلفنی با "نوری مالکی" نخست وزیر عراق به وی گفته است که کاری نکند که از بین "جلال طالبانی" و "نوری مالکی"، طالبانی را انتخاب کنند. سخنانی که وقتی به گوش طالبانی می رسد وی سکوت اختیار می کند و از موضع جمهوری اسلامی ایران تشکر و قدردانی می‌کند.
اما در همین بحبوحه که ایران تمام تلاش خود را برای حل مشکل کردها با حکومت اقلیم کردستان عراق بکار بسته است، اخباری در کردستان عراق منتشر می شود که حکایت از مسلح شدن عده ای در پایگاه‌های گروهک تروریستی کومله مهتدی و سخنان یکی از فرماندهان این گروهک برای اقدامات تروریستی در داخل ایران دارد.
این در حالی است که واقعیت گروهک هایی مانند کومله برای مردم کشورمان و بویژه برای مردم کُرد ایران، بسیار روشن و اظهر من الشمس است.
همه می دانند که امروز کسانی که با اغفال و شعارهای ملی گرایانه به این گروهک ها می پیوندند، کسانی هستند که در داخل کشور در زمره طبقات پایین به شمار می روند و عموما افرادی هستند که حتی به سن قانونی نرسیده و به دلایلی مانند اختلافات خانوادگی سر از کردستان عراق درآورده و توسط گروه‌های تروریستی مانند کومله به دام افتاده و وارد راهی بدون بازگشت می شوند.
اما آنچه که به مسئولین کردستان عراق و سیاست همراهی ایران با آنها با این اقدامات مرتبط می شود، سیاست رهبران کرد عراقی است که برخلاف حتی سخنان خود آنهاست. آیا می شود علیه کسی توطئه کرد که به کرات موجب باقی ماندن تو در صحنه شده است؟ آیا می توان پذیرفت که درحالی‌که مسئولین ایرانی برغم اشتراکات مذهبی و فرهنگی خود با شیعیان از در حمایت از کردها وارد شده و می کوشند ریشه های اختلاف بین کردها و شیعیان را حل کنند، مسئولین کرد عراقی در حالی‌که در تهران با مسئولین ایرانی بر سر یک میز می نشینند، چشمان خود را بر فعالیت گروه‌های مسلح تروریست در خاکشان ببندند و سرزمین آنها تبدیل به بهشت ترویست‌ها و مکانی برای حمله و اقدامات تروریستی علیه ایران شود؟
آیا مسئولین کردستان عراق می پذیرند که ایران بجای گسترش مرزهایش با کردستان عراق و حل مشکلات کردها در بغداد، گروه‌های مسلح را وارد کردستان عراق کند تا امنیت کردستان عراق را به مخاطره بیندازند؟
مسئولین کرد عراقی خوب می دانند که جمهوری اسلامی ایران توان بر هم زدن معادلات منطقه را بخوبی داراست. از این رو ضروری است که رهبران کرد عراقی بجای اینکه زمینه را برای وارد شدن برخی از جوانان کرد به دام گروه‌های تروریست (که اکثریت آنها تحت تاثیر مشکلات شخصی خود در کردستان ایران به کردستان عراق مهاجرت می کنند) بکار گیرند، این پتانسیل را صرف هدایت و کمک به جوانان کرد ایرانی کنند تا با بازگشت به وطن خود و یا دستکم کار کردن در کردستان عراق وارد بیراهه نشوند. بیراهه‌ای که در آینده تحت تاثیر فعالیت های تخریبی گروه‌های تروریستی، حتی ممکن است منافع کردستان عراق را نیز به خطر بیندازد.
سخنان رهبران کرد عراقی در خصوص موضع جمهوری اسلامی ایران و حضور مکرر هیات‌های آنها در تهران بیانگر وجود پتانسیل های مثبت در گسترش روابط دو جانبه است و حیف است اشتراکات تاریخی و فرهنگی کردها درعراق با ایران تحت تاثیر فعالیت های تروریستی قرار بگیرد.
چه خوب است که مسئولین کشور نیز با یاد آوری این پتانسیل ها، این امر را به رهبران کرد عراقی گوشزد کنند که ارتباط خوب نمی تواند یکسویه باشد و ضروری است که آنها سیاست‌های خود را براساس سخنانی انتخاب کنند که بر زبان می رانند. اشتراکات تاریخی و فرهنگی تا زمانی می تواند پاسخگو باشد که طرفین تبدیل به عامل ضد امنیتی علیه همدیگر نشوند.
رهبران کرد عراقی نمی توانند منکر چنین رفتارهایی شوند که در کردستان عراق توسط برخی گروه‌های تروریستی روی می دهد آنها به همین گروه‌های تروریستی که خود را گروه سیاسی می‌خوانند، بودجه ماهیانه اختصاص می دهند و با این اقدام خود، زمینه را برای تشویق این گروه‌ها برای ورود به بازی‌های خطرناک فراهم می کنند.
ضمن اینکه جمهوری اسلامی ایران با درک اخلاقی بودن برخی اقدامات گروه‌های کرد عراقی خوب بر این نکته واقف است که مرزهای بین یک کار اخلاقی و کار تروریستی کجاست؟
به هر حال، چنین اقداماتی از سوی مسئولین کرد عراقی و یا حداقل سکوت در مقابل این اقدامات موجب خواهد شد که منافع فراگیر دو طرف تحت تاثیر اقدامات متقابل قرار بگیرد و بدون شک این به نفع هیچ کسی نیست. چه خوب است که نماینده حکومت اقلیم در تهران پاسخ روشنی برای این اقدامات داشته باشد.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
